Rozprawka Wielka Improwizacja

"Wielka Improwizacja" is a key monologue in the third part of Adam Mickiewicz's "Dziady" where the protagonist Konrad addresses God, asking for power over human souls and elevating himself above others. Konrad's speech highlights the power and importance of the poet as he compares himself to God and accuses Him of neglecting humans. Mickiewicz uses language and poetry to convey the idea that the voice can deceive and that true power lies in creating great works of art. The monologue takes place after Konrad is left alone following a Christmas gathering with other prisoners, showing its confessional nature and reflecting on the time it was written - after the failed November Uprising in 1832.

"Wielka Improwizacja" to kluczowy monolog w trzeciej części "Dziadów" Adama Mickiewicza, w którym bohater Konrad zwraca się do Boga, prosząc o władzę nad duszami ludzkimi i wyniesienie siebie ponad innych. Mowa Konrada podkreśla moc i znaczenie poety, gdy porównuje siebie do Boga i oskarża Go o zaniedbywanie ludzi. Mickiewicz używa języka i poezji, by przekazać ideę, że głos może oszukiwać, a prawdziwa moc tkwi w tworzeniu wielkich dzieł sztuki. Monolog odbywa się po tym, jak Konrad zostaje sam po spotkaniu wigilijnym, co pokazuje jego charakter wyznaniowy i odzwierciedla czas, w którym został napisany - po nieudanej rewolucji listopadowej w 1832 roku.

Work fast from anywhere

Stay up to date and move work forward with BrutusAI on macOS/iOS/web & android. Download the app today.